श्री आद्य शंकराचायार्यांनी लिहिलेले हे स्तोत्र श्रीकृष्णाचे शब्दचित्र आपल्या डोळ्यांसमोर साकार करते. म्हणायलाही हे अत्यंत गोड आहे. हे अष्टक नसून जोडअष्टक आहे.
( वृत्त-
प्रमाणिका/पंचचामर, अक्षरे – 16, गण- ज र ज र ज ग )
भजे व्रजैकमण्डनं
समस्तपापखण्डनम्
स्वभक्तचित्तरञ्जनं सदैवनन्दनन्दनम्।
सुपिच्छगुच्छमस्तकं सुनादवेणुहस्तकम्
अनङ्गरङ्गसागरं नमामि
कृष्णनागरम्।।1/2
(अनङ्गम्
- देहरहित, आकृतीहीन मदन, आकाश, वायू, अन्तरिक्ष,
मन
नागर - चतुर,
शिष्ट, सुशील, सभ्य नम्र विनयशील सुसंस्कृत)
प्रणाम
नंदनंदना व्रजास तूचि भूषवी
निवारसी
समस्त पाप तूच भक्त तोषवी।।1.1
व्रजासि
एकमेव भूषणावहा असेचि तू
प्रसन्न
नंदबालका सदैव मोद देई तू।।1.2
मयूर
पीस रेशमील जावळी मनोहरी
सुरेल गोड बासरी करी धरीसि धुंद ही।।2.3
अनेक
रंग प्रीतिचे तरंग ज्यात शोभती
छटा नभाचियाच स्वैर बिंबल्या जिथे किती
छटा नभाचियाच स्वैर बिंबल्या जिथे किती
असा अथांग
प्रीतिसिंधु नीलकांति तू हरी
सुशील सभ्य नागरा सुसंस्कृता नमो हरी ।।2.4
सुशील सभ्य नागरा सुसंस्कृता नमो हरी ।।2.4
मनोजगर्वमोचनं विशाललोललोचनं
विधूतगोपशोचनं नमामि
पद्मलोचनम्।
करारविन्दभूधरं स्मितावलोकसुन्दरं
महेन्द्रमानदारणं नमामि
कृष्णवारणम्।।3/4
करीसि
कामदेव गर्व चूर चूर माधवा ।
खट्याळ
नेत्र हे विशाल मोहवी मना मला।।3.1
करीसि
शोक ताप दूर गोकुळातला सदा ।
प्रणाम
पद्मलोचना सदैव वंदितो तुला।।3.2
तुझ्याच
पद्म कोमला करी धरी गिरीवरा ।
तुझेचि
मंद हास्य गोड वेड लाविते जिवा।।4.1
महेंद्र
गर्व हारिला करी धरून पर्वता ।
गजेंद्र
भासतोस तू प्रणाम मोहना तुला।।4.2(3/4)
कदम्बसूनकुण्डलं सुचारुगण्डमण्डलम्
व्रजाङ्गनैकवल्लभं नमामि
कृष्णदुर्लभम्
यशोदया समोदया
सगोपया सनन्दया
युतं सुखैकदायकं
नमामि गोपनायकम्।।5/6
(सूनम् - फूल,
कळी, मंजिरी)
कदंब-पुष्प-कुंडले
डुलेचि कानि सुंदरा ।
तुझ्याच
गालि गोबर्या सुस्पर्शती पुन्हा पुन्हा।।5.1
व्रजात
गोपिकांस पंचप्राण तूच एक हा
असे
अतीव दुर्लभा तुझीच प्राप्ति मोहना।।5.2
यशोमती
सवेचि नंदतातही सवे तुझ्या ।
सवंगडी
तुझ्या सवे इथे सुखास पूर्णता ।।6.1
तुझेच
रूप हे असे मनास दे प्रसन्नता ।
प्रणाम
मी करी तुला सदैव गोपनायका।।।।6.2(5/6)
सदैवपादपङ्कजं मदीय
मानसे निजं
दधानमुत्तमालकं नमामि
नन्दबालकम्
समस्तदोषशोषणं समस्तलोकपोषणम्
समस्तगोपमानसं नमामि
कृष्णलालसम्।।7/8
(आलक
- बटा)
तुझे
पदारविंद हे अतीव कोमला निळे ।
मनोसरोवरी
सदैव श्यामला मी स्थापिले ।।7.1
भुरू
भुरू उडे मऊ तुझीच केशकुंतले ।
प्रणाम
नंदबालका विनम्र मी तुझ्यापुढे।।7.2
करीसि
दोषमुक्त भक्तवृंद तू कृपाळु रे ।
जगन्निवास
एक तूच पोषिसी जगास रे।।8.1
समस्त
गोपचित्त तूच रूप गोजिरे तुझे
हवा
हवास वाटतोस नम्र मी तुझ्यापुढे।।8.2(7/8)
भुवोभरावतारकं भवाब्धिकर्णधारकम्
यशोमतीकिशोरकं नमामि
दुग्धचोरकम्
दृगन्तकान्तभङ्गिनं सदासदालसङ्गिनम्
दिने दिने
नवं नवं नमामि नन्दसम्भवम्।।9/10
धरेवरील
दुष्टभार दूर तू करोनिया।
वसुंधरेस तारिसी सदैव कृष्ण मोहना।।9.1
सुकाणु
जीवतारुचे तुझ्याच हाती केशवा
भवार्णवात
पैलतीर तारुनीच ने तिला ।।9.2
यशोमतीस
प्राणप्रीय लेकरु तिचे असे।
खट्याळ
दूधचोर तू तुझीच वंदी पाऊले।।9.3
तुझ्याच
नेत्रपल्लवीत जादु काय ना कळे।
अधीरचित्त
गोपगोपिका खुळ्या तुझ्यामुळे।।10.1
प्रकाशते
ढगात वीज, वस्त्र हे तसे तुझे।
हिरण्यगर्भ
कान्ति ही तुझी मुरारि शोभते ।।10.2
असे
कसे दिसे नवेच रूप प्रत्यही तुझे
चरित्र
अद्भुता तुझे प्रणाम नंदलाल हे।।10.3(9/10)
गुणाकरं सुखाकरं
कृपाकरं कृपावरम्
सुरद्विषन्निकन्दनं नमामि
गोपनन्दनम्।।
नवीनगोपनागरं नवीनकेलिलम्पटम्
नमामि मेघसुन्दरं
तडिप्रभालसत्पटम्।।11/12
असे
गुणांचि खाण तूच सौख्य सर्व थोर तू।
दयाघना
दयार्द्र तू कृपेसि नित्य तत्परू।।11.1
सुरांस जे छळीति नित्य दैत्य तेचि मारिले
प्रणाम
गोपबाल मी तुझ्या पदीच लीन रे।।11.2
नव्या युगास तू विचारवंत देतसे दिशा
नवे
नवे तुझेच खेळ सावळ्या मनोहरा।।12.1
नभी
जसाचि नीलमेघ तू तसाचि सुंदरा
पितांबरास
दामिनी समान उज्ज्वला प्रभा ।।12.2(11/12)
समस्तगोपनन्दनं हृदम्बुजैकमोहनं।
नमामि कञ्जमध्यगं
प्रसन्नभानुशोभनम्।।
निकामकामदायकं दृगन्तचारुसायकं।
रसालवेणुगायकं नमामि
कुञ्जनायकम्।।13/14
सुखावतीच
गोप हे तुझ्यामुळेच माधवा
वसेचि
चित्तकोशि एक तूच नित्य मोहना।।13.1
सदैव
बालकांमधे प्रसन्न भास्करासमा
प्रणाम
तेजसा तुला असो समोद माधवा।।13.2
कटाक्षतीर
हे तुझेच चित्त वेध घेतसे
सुरेल
बासुरी तुझीच गीत गोड गातसे ।।14.1
मनोरथे
करीसि पूर्ण भक्तवत्सला सदा
तुझ्याच
पायि मस्तकास ठेवि कुंजनायका।।14.2(13/14)
विदग्धगोपिकामनोमनोज्ञतल्पशायिनं।
नमामि कुञ्जकानने
प्रवृद्धवह्निपायिनम्।।
यदा तदा
यथा तथा तथैव कृष्णसत्कथा।
मया सदैव
गीयतां तथा कृपा विधीयताम्।।15/16
तुझ्या
वियोग-अग्निनेच दग्ध गोपिकाच ह्या।
तरीहि चित्ति ब्रह्मज्ञान दीप तेवतो महा।।15.1
विरक्त-ज्ञानपूर्ण-गौळणी-मनी-मनोज्ञ
या।
सदैव तू विराजतो सखाच कृष्ण बालका।।15.2
प्रचंड
आग शांत तू करीच कुंजरानिची।
प्रणाम
मोहना सख्या व्रजास तूचि भूषवी।।15.3
क्षणोक्षणी
कधीहि वा जिथे असेन मी तिथे।
जशी जमेल कृष्णसत्कथा तशीच गाऊ दे।।16.1
असा
कृपाप्रसाद दे, मलाचि कृष्णमोहना ।
तुझी कथाच गात या मना मिळो विरंगुळा।।16.2(15/16)
प्रमाणिकाष्टकद्वयं जपत्यधीत्य
यः पुमान्।
भवेत्स नन्दनन्दने
भवे भवे सुभक्तिमान्।।17
‘प्रमाणिका’
असेचि वृत्त त्यात गुंफिलेच या।
अतीव
गोड कृष्णअष्टकाद्वयास साजि र्या।।
म्हणेच
अर्थ जाणुनी तयास भाग्य थोर हे।
जडे
तयाचि भक्ति कृष्णपावली युगे युगे।।(17)
-------------------------------------------
No comments:
Post a Comment